Toen ik student was ging ik wel al eens bloed of plasma geven. En vandaag in de krant las ik een stukje over het nijpend tekort aan orgaandonoren.
Toen vroeg ik me af wat dit voor mezelf betekent. Mag ik ooit nog überhaupt iets doneren aan een andere mens.
Want als werkzaam in de gezondheidszorg, heb ik hier al veel over nagedacht.
Het antwoord is dus neen.
Met uitzondering van misschien wat weefsel zoals huid, ben ik nu van geen enkel donornut meer.
Ook bloed geven of plasma geven is vanaf nu verboden. En dat niet alleen omwille van het feit dat ik kanker heb/had. Maar ook omdat ik al eens zelf bloed moest krijgen. Dan mag je dus ook nooit meer doneren.
Enerzijds voelt het wel een beetje gek dat mijn vroegere ideeën en principes hierdoor onderuit gehaald zijn.
Langs de andere kant bespaart het mij en mijn familie enkele ethische vragen.
Dus als (ex) kankerpatiënt draag je toch ergens een kleine onzichtbare stempel voor de maatschappij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten