woensdag 27 juli 2016

Life is great again

9 maanden na mijn laatste chemo zijn we weer. 
Binnenkort op 25 augustus heb ik mijn tweede controle. Af en toe slaat de schrik me om het hart. 
Wanneer ik bijvoorbeeld ergens pijn krijg die verdacht is en niet overgaat. Zoals in het weekend. Een vage oorpijn, dan weer pijn in mijn hals, tandpijn-achtige pijn. Ergens dacht een klein spook; aangetaste lymfeklieren in je hals!
De pijn bleek uiteindelijk een kaakgewrichtsontsteking. Pijnlijk maar ha, zo banaal! 

Voorts gaat het goed met me. Ik heb knopen doorgehakt. Zoals mijn huidige job. Ik wil graag veranderen van werkplek want het begint me zwaar te vallen om als oncologische ex-patiënt een zorgverlener te zijn voor oncologische patiënten. Ik wil steeds een lotgenoot zijn maar dat kan en mag ik niet in mijn huidige functie. Het is ook niet gezond voor mezelf om alle diagnoses van de patiënten te lezen. Want automatisch betrek ik ze op mezelf. 
Bijvoorbeeld:-patiënt A heeft uitzaaiingen, welke diagnose had ze? Triple negatief, net zoals ik, amai. O maar zij had aangetaste lymfeklieren en ik niet.
 Oef. 
En zo gaat dat dan maar door in mijn hoofd...

Daarom kijk ik nu uit naar iets nieuws. Binnen het ziekenhuis of zelfs helemaal daarbuiten. 

Voor de rest heb ik best wel veel energie, en dan vooral in de vorm van levenslust. 
Want verdoeme ik heb afgezien, ik heb kanker gehad en nu kan het me geen barst meer schelen wat anderen van me denken. 
Het feit dat ik steeds meer op mijn vorige ik begin te lijken helpt natuurlijk. 

Met littekens maar die neem ik er bij. Ja ik vind het erg dat ik ze heb maar ik ben ook zo dankbaar en ik wil ze niet verstoppen. Ze zijn overigens maar heel klein en genezen goed. (Mijn gedachten gaan uit naar alle vrouwen die een borst verloren zijn.)
Mijn haar is weer zo gegroeid, als ik nu in de spiegel kijk zie ik terug mezelf in plaats van een raar kaal wezen. 
Alleen mijn wimpers besluiten graag om af en toe helemaal uit te vallen. Maar dat valt gelukkig nauwelijks op. 

Life is great again. 
(En hopelijk blijft dat ook zo)


3 opmerkingen:

  1. Dag Jolien!

    Wat zie je er mooi uit!!

    Ik zou het ook moeilijk hebben met die job en, net als jij, mijn eigen geval steeds vergelijken met dat van de patiënten.
    Veel succes bij je zoektocht naar iets anders, misschien iets creatiefs (ik heb ook je andere blog ontdekt :) )?!

    Ik heb overmorgen mijn laatste chemo-beurt! Ik verlang echt tot het gedaan is. En ik hoop dat ik er niet al te slecht van ben zodat ik nog wat kan genieten van de vakantie met mijn gezin (we hebben drie schoolgaande kinderen).

    Heel veel groetjes
    Saskia

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo! Hoe gaat het nog met je? Groetjes, Saskia

    BeantwoordenVerwijderen