Vandaag chemo op dinsdag, omdat het gisteren pinkstermaandag was. Het voelde al een beetje gek, ik kreeg al een ritme, op zondag premedicatie nemen, maandag chemo halen. Ook nu weer ga ik met de bus, dat is het meest eenvoudig. K hoeft zijn werkschema niet om te gooien, ik kom eens onder de mensen.
Vandaag gaf mijn poortkatheter meteen bloed, gelukkig!
Mijn bloedwaarden zijn gezakt maar zijn nog boven de grenswaarden, de chemo mag er gewoon in.
Nadat mijn gewicht wat gezakt was in de eerste week ben ik een crashdieetje begonnen: veel extra's zoals chocomelk, fristi, cola, koekjes en papjes tussendoor. Lekkere boterhammen. En het heeft gewerkt, op de afdeling weeg ik me (kleren en schoenen er wel bij natuurlijk) en ik weeg 55,7 kilo.
Nadat mijn gewicht wat gezakt was in de eerste week ben ik een crashdieetje begonnen: veel extra's zoals chocomelk, fristi, cola, koekjes en papjes tussendoor. Lekkere boterhammen. En het heeft gewerkt, op de afdeling weeg ik me (kleren en schoenen er wel bij natuurlijk) en ik weeg 55,7 kilo.
Ik vraag aan de dokter of de zwelling en de streng in mijn arm en oksel ok zijn, wanneer de zwelling aanhoudt moet er misschien een punctie gebeuren. Maar daar sta ik niet om te springen, we kijken het wel even aan. Ik maak mijn afspraak voor volgende week, volgende week gaan ze ook een clip plaatsen in de tumor, zodat de chirurg nog kan zien waar de tumor zat wanneer deze op het einde van de chemotherapie volledig weg zou zijn. De afspraak is ook op een dinsdag ipv maandag. Ik had het te laat gezien. Dinsdag ben ik jarig, wat een cadeau.
De chemo loopt vlot in en om 15u ben ik klaar. Ik ga nog langs al mijn collega's en vind het fijn om nog eens op mijn werk te zijn. De dossiers, de computers, de patiënten, ik mis het!
Een collega zet me thuis af en ik voel mij moe van een hele dag bezig te zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten